Στα παλιά στα πεταμένα
At the old, at the thrown away
και στη στάχτη απ' τη φωτιά
and at the ashes from the fire
πέταξα τα περασμένα
I threw away the past
κ' είπα δε με νοιάζει πια
And I said I don't care anymore
Βάσανα γλυκά δεμένα
Sufferings Sweetly Tied
στης αγάπης την κλωστή
at love's thread
μες της λησμονιάς τα τρένα
Inside forgetfulness's trains
νόμιζα είχαν ξεχαστεί
I thought they had forgotten
μα στου ονείρου μου την πόρτα
But at the door to my dream
πρόβαλες χαράματα
You made sunsets appear
και τα κλάματα με πνίγουν,
and the tears drown me,
σαν τις μάνες που ανοίγουν
Like the mothers who open
των παιδιών τα γράμματα...
their children's letters...
Τα παλιά τα έχω θάψει
I've buried the old
κι έχτισα μια εκκλησιά
and I've built a church
το κεράκι σου έχει κάψει
Your candle has burnt out
μα η καρδούλα μου χτυπά
But my heart still beats...