Εγώ μες στο συνοικισμό
I, in the village
κι εσύ σ' ένα παλάτι,
and you, in the palace
εμένα οδήγαγε η καρδιά
My heart drove me
μα συ 'χες απλωμένο χάρτη.
But your map is held far away.
Εγώ δεν είχα ούτε νερό
Me, I never even had water
στιγμή να ξεδιψάσω,
At any moment to quench me
μα συ 'χες τα ποτάμια σου
But you, you had rivers
και θάλασσες για να περάσω.
And seas for me to cross.
Μη θες λοιπόν ούτε λεφτό
So don't ever be wanting money
παιδί να ξαναγίνω,
I'll be reborn as a child
μόνο καημούς θα θυμηθώ
Only yearning I'll remember
απ' τ' όνειρό μου εκείνο.
The dreams of times past
Αχ να μπορούσα να ξαναγεννηθώ.
Ah, if I could only be reborn.
Εγώ δεν γνώρισα ουρανούς
I never knew the heavens
γιατί ήτανε δικοί σου
Because they became yours
κι ήτανε πάντοτε κλειστοί
And they were forever shut
λες κι ήταν πόρτες της Αβύσσου.
You say it was the door to the Abyss.
Τα παιδικά παιχνίδια μου
My childish games
για μένα ήταν κουρέλια,
For me were in shreds
για σένα ήταν μια γιορτή
For you it was a celebration
που ακόμα ακούγονται τα γέλια.
That sounded like laughter.