Ποιος σκότωσε τα όνειρα, πες
Who killed the dreams, tell me
ποιος έκοψε τόσες στιγμές
who cut short so many moments
τις μικρές ανθισμένες χαρές
the small blossomed joys
Δείξε μου ποιος
show me who
ποιος χρόνος περνώντας κι αυτός
which time, as it passed too
με ένα δρεπάνι σκυφτός
with a scythe, crouched down
πώς θέρισε όλο το φως
how did he reap all the light
Αχ, ένα φιλί...
Oh, one kiss...
Στην πόλη οδηγώντας αργά
Driving slowly into the city
τα σπίτια, μπαλκόνια γυρτά
the houses, leaning balconies
ζωές που θα κρύβουν κι αυτά...
the lives that they hide too...
Πώς έγινε, δες
how did it happen? look
πως στένεψαν τόσο οι οροφές
how the ceilings tightened so
πώς γίναν κουτιά οι καρδιές
how hearts became boxes
Ποιος σκότωσε τα όνειρα, πες
who killed the dreams, tell me
και τα όνειρα γίνονται πάλι
and the dreams can take place again
θέλω ένα φιλί
I want a kiss
η ζωή δανεική και μικρή
life, loaned and short
μα στα χείλη σου μοιάζει μεγάλη
but it seems long in your lips
θέλω ένα φιλί
I want one kiss
Σε βρίσκω στο πλήθος ξανά
I find you in the crowd again
στους δρόμους που η πόλη σχολά
in the streets where the city is schooled
απροβλεπτη που είν' η ομορφιά
it's unpredictable where beauty is
Πάλι γελάς
you laugh again
αμήχανα λίγο κοιτάς
you uneasily glance a bit
Τι κοιτάς; Αγκαλιά να με πάρεις, δες
what are you looking at? to hug me, look
κανείς δε μας σκότωσε εμάς
nobody killed us