Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή
In five hours dawns Sunday
κι εγώ που σ’ έχασα και όλα σ’ τα ’χω δώσει
And I that lost you and everything gave you
με κάτι ρέστους θα τη βγάλω ως την αυγή,
With some guys will pass the night until dawn,
γιατί όποιος χάνει στη ζωή μπορεί να νιώσει.
Because the one who's losing in life can give.
Στέλιο μου, τα τραγούδια σου
Stelio, your songs
απ’ την κασέτα ρίχ’ τα,
Play them through the cassette,
για μας που πρόδωσ’ η ζωή
For us that life betrayed us
δεν ξημερώνει Κυριακή,
It never dawns Sunday,
δεν τελειώνει η νύχτα.
The nught never ends.
Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή,
In five hours dawns Sunday
τσιγάρο κι έσβησε στα χείλη το Σαββάτο.
Cigarette and Saturday is put out on the lips.
Κι εμείς ακόμα στο ποτήρι μας σκυφτοί
And we're still stooping upon our glass
λες και δεν πάει η ζωή μας παρακάτω.
Like life doesn't go further.