Ζωντάνεψαν τα γράμματα
The letters came alive
και χόρευαν στα μάτια μου μπροστά.
And were dancing right before my eyes.
Θυμήθηκα τα βράδια μας που χόρευα,
I was remembering those evenings when I danced,
αγάπη μου, μ’εσένα.
My love, with you.
Στο μήνα έξι γράμματα που στέλνω,
I send six letters per month;
είναι λίγα τελικά...
There are still some left...
Σου είπα πως δε θα’γραφα, μα γράφω·
I told you I wouldn't write, but I'm writing:
Τι να πω; Τα’χω χαμένα...
What to say? I've lost it...
Κι έχω για σένα εφτά ζωές...
And for you, I have seven lives...
Κι έχω για σένα εφτά ζωές...
And for you, I have seven lives...
Εγώ να χάσω!
I'm keeling over!
Δεν μπορώ, δεν μπορώ...
I cannot, I cannot...
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω!
I cannot forget you!
Σε παίρνω στο τηλέφωνο, μα κλείνουμε
I get you on the phone but we hang up
στα τρία τα λεπτά.
After three minutes.
Εμείς οι δυο που καίγαμε τα σύρματα,
The both of us have almost burned
σχεδόν, του τηλεφώνου!
The telephone's wires!
Να έρθεις θέλω γρήγορα,
I want you to come quickly
μα μόνη ζω εδώ παρ’ όλα αυτά.
But I still live alone, in spite of it all.
Μοιραία, τώρα γίνομαι συνένοχη
Fatally, I've now become used to it
στο άγγιγμα του χρόνου...
As time keeps ticking away...
Κι έχω για σένα εφτά ζωές...
And for you, I have seven lives...
Κι έχω για σένα εφτά ζωές...
And for you, I have seven lives...
Εγώ να χάσω!
I'm keeling over!
Δεν μπορώ, δεν μπορώ...
I cannot, I cannot...
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω!
I cannot forget you!