تنهام که می ذاری , دلگیر و بی رویام
You leave my side, I’m heavy in heart, devoid of dreams
ساکت تر از دیوار , خیره به ساعت هام
More speechless than a wall, staring at the [passing] hours
تنهام که می ذاری , از خونه می ترسم
You leave my side, and the [empty] house frightens me
شب میشکفه توی چشمای بی حسم
The night blossoms in my blank eyes
نیستی که گم میشم تو حسرتی مبهم
You are not here, and I’m lost in a vague regret
کی باورش میشه , از تو نمی رنجم
Would you believe it?1 I’m not hurt [by your leaving]
تو میری و بغضی می لغزه رو فردام
You leave and sobs slip into the days to come
تابلو نقاشیت می سوزه تو دستام
Your painted [portrait] is blazing in my hands
بی تو یه بازیچه تو دسته تقدیرم
Without you, I’m just a plaything of the stars2
پر می کشم اما آروم نمی گیرم
I fly [high], but it does not bring me any peace
پر شده تقویمم از فصل تنهایی
My calendar is now filled with the seasons of loneliness
دستاتو کم دارم کجای دنیایی
I yearn for your hands, where in the world are you?
نیستی که گم میشم تو حسرتی مبهم
You are not here, and I’m lost in a vague regret
کی باورش میشه , از تو نمی رنجم
Would you believe it? I’m not hurt [by your leaving]
تو میری و بغضی می لغزه رو فردام
You leave and sobs slip into the days to come
تابلو نقاشیت می سوزه تو دستام
Your painted [portrait] is blazing in my hands