هنوزم جای انگشتات، روی برگای گلدونه
Your fingerprints are still on the leaves of the plant;
گلدونی که تو این خونه، همیشه تازه میمونه
A plant which always stays green in this home
هنوزم عکس بیدارت، تو قاب سرد چشمامه
Your lively picture is still in the frame of my cold eyes
تو که نیستی صدای تو مث یک سایه همرامه
When you are absent, your voice is with me like a shadow
هنوزم بوف تنهایی نه میگریه، نه میخونه
The owl of solitude still neither cries nor sings
دل خوشباورم انگار تو رو برگشته میدونه
Seems like my naive heart assumes you are back
برای دفتر شعرم، کلام تازه بودی تو
To my poetry notebook, you were new words
برای اوج آوازم، یه همآوازه بودی تو
With the peak of my voice, you used to sing harmony
ولی افسوس، که این احساس فقط در سینهی من بود
But alas, this feeling only existed in my heart 1
نفهمیدم که دست دوست، سلاح تیز دشمن بود
I didn't know that my friend carried the sharp weapon of my enemy
هنوزم بوف تنهایی نه میگریه، نه میخونه
The owl of solitude still neither cries nor sings
دل خوشباورم انگار تو رو برگشته میدونه
Seems like my naive heart assumes you are back
هنوزم جای انگشتات، روی برگای گلدونه
Your fingerprints are still on the leaves of the plant;
گلدونی که تو این خونه، همیشه تازه میمونه
A plant which always stays green in this home
هنوزم عکس بیدارت، تو قاب سرد چشمامه
Your lively picture is still in the frame of my cold eyes
تو که نیستی صدای تو مث یک سایه همرامه
When you are absent, your voice is with me like a shadow
هنوزم بوف تنهایی نه میگریه، نه میخونه
The owl of solitude still neither cries nor sings
دل خوشباورم انگار تو رو برگشته میدونه
Seems like my naive heart assumes you are back
برای دفتر شعرم، کلام تازه بودی تو
To my poetry notebook, you were new words
برای اوج آوازم، یه همآوازه بودی تو
With the peak of my voice, you used to sing harmony
ولی افسوس، که این احساس فقط در سینهی من بود
But alas,
نفهمیدم که دست دوست، سلاح تیز دشمن بود
This feeling only existed in my heart
هنوزم بوف تنهایی نه میگریه، نه میخونه
The owl of solitude still neither cries nor sings
دل خوشباورم انگار تو رو برگشته میدونه
Seems like my naive heart assumes you are back
هنوزم جای انگشتات، روی برگای گلدونه
Your fingerprints are still on the leaves of the plant;
گلدونی که تو این خونه، همیشه تازه میمونه
A plant which always stays green in this home
هنوزم عکس بیدارت، تو قاب سرد چشمامه
Your lively picture is still in the frame of my cold eyes
تو که نیستی صدای تو مث یک سایه همرامه
When you are absent, your voice is with me like a shadow
هنوزم بوف تنهایی نه میگریه، نه میخونه
The owl of solitude still neither cries nor sings
دل خوشباورم انگار تو رو برگشته میدونه
Seems like my naive heart assumes you are back