Έξω βροχή, ένας αέρας που ουρλιάζει
Outside rain, an “air” that howls
μέσα σιωπή σαν δικαστής που με δικάζει
Inside silence like a judge who judges me
κι εγώ παρέα μ' ένα δάκρυ ν' απορώ
And I in the company of a tear I wonder
γιατί μ' άφησες εδώ;;;
Why did you leave me here???
Πώς μ' άφησες να ζω χωρίς εσένα;
How did you let me live without you?
δε μπόρεσες να δεις τι ήσουν για μένα
You couldn’t see what you were for me
στη σκέψη πως σε έχασα παγώνω
I freeze to the thought that I lost you
τα πάντα στη ζωή μου ήσουν μόνο
Forever it was only you in my life ( You were always the only one in my life)
Μ' ένα σου ρούχο να κρατάω αγκαλιά μου
With one of your clothes I stay embraced ( I hold one of your clothes in my arms)
η πολυθρόνα που καθόσουν συντροφιά μου
The armchair where you were sitting, my companion
να ψάχνω λόγους και συνέχεια να ρωτώ
I search for words and I ask for a continuation
γιατί μ' άφησες εδώ;;;
Why did you leave me here???
Πώς μ' άφησες να ζω χωρίς εσένα;
How do you let me live without you?
δε μπόρεσες να δεις τι ήσουν για μένα
You couldn’t see what you were for me
στη σκέψη πως σε έχασα παγώνω
I freeze to the thought that I lost you
τα πάντα στη ζωή μου ήσουν μόνο
For ever it was only you in my life