Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού
I 'm standing at the edge of the cliff
και κοιτάω όλους αυτούς που τους έσπρωξε ένα χέρι
staring at all those pushed by a hand
κι αναγκάστηκαν να βγάλουνε φτερά,
and who had to grow wings,
τώρα τους φωτίζει αυτό το υπέροχο αστέρι,
this wonderful star sheds its light upon them now,
τους κοιτάω να πλανιούνται μακρυά
I 'm staring at them floating far away
πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη.
beyond the horizon, beyond the places far away.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει,
Someone is approaching as if he wants to tell me,
κάποιος απ’ αυτούς θα ξέρει.
Someone of them must know.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει:
Someone is approaching as if he wants to tell me:
Άσε τη ζωή να λιώνει
Let the life melt
μέσα στα χέρια της σαν χιόνι...
in her hands like snow…
Στέκομαι στην πόρτα σου μπροστά
I’m standing right before your door
και διαβάζω ένα μήνυμα γραμμένο με μαχαίρι
and I’m reading a message written with a knife
ότι έπρεπε να φύγουνε ξανά,
(telling) that they had to leave again,
ότι τώρα διασχίζουν το μεγάλο μεσημέρι
that they are now crossing the great noon
και την πιο παραμυθένια αμμουδιά,
and the most superb shore,
πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη.
beyond the horizon, beyond the places far away.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει,
Someone is approaching as if he wants to tell me,
κάποιος απ’ αυτούς θα ξέρει.
Someone of them must know.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει:
Someone is approaching as if he wants to tell me:
Μη με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει
Don’t ask me if love can bring life back
μου είπε κάποιος κάποτε το είδε να συμβαίνει.
someone told me he had seen this happen once.
Θυμήσου, τότε που σ’ άφησαν μονάχο
Remember, the time they left you alone,
τον σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο,
the scorpion you found when you lifted the rock,
το βράχο που επάνω του το κάστρο
the rock, on which the castle
φτάνει στους ουρανούς,
reaches the heavens,
για ναύτες σαν κι αυτούς λιμάνι,
to sailors like them, (it is) a harbor,
κάνει να ακούγεται κι αυτό το βράδυ
makes it sound again this night,
ο ήχος απ’ τα κέρματα που ρίχνει στο πηγάδι η μοίρα,
the sound of the coins the fate throws in the well,
θυμάμαι τ’ άρωμά της,
I recall her fragrance,
τους κύκλους που ησυχάζανε κάτω απ’ τα βλέμματά της.
the circles that rested under her looks.
Πήγαινε δε θα το μετανιώσεις
Go, you won't regret it,
πες της πως ήρθες εσύ και θα το νιώσεις,
tell her you came and you will feel it
θα νιώσεις στο πλάι σου την πνοή της
you 'll feel her breath beside you
μια νύχτα με πανσέληνο στο ιπτάμενο χαλί της.
In a full moon night on her flying carpet.
Άσε τη ζωή να λιώνει
Let the life melt
μέσα στα χέρια της σαν χιόνι...
In her hands like snow…