Εγώ από μικρό παιδί
Since when I was a little kid
πετροβολούσα τη ζωή,
I was throwing stones at life,
κι όπου αντάμωνα τον πόνο
And wherever I came upon pain
τον εκέρναγα κρασί.
I treated him wine.
Μα οι πέτρες όλες που ‘ριξα
But all the stones I threw away
απάνω μου όλες πέφτουν,
Are all falling on me,
μετράω τα χτυπήματα
I am counting the strokes
που τελειωμό δεν έχουν.
That have no end.
Για της γυναίκας την καρδιά
For a woman’s heart
έπεφτα μέσα στη φωτιά
I was throwing myself in the fire
και της μοίρας τα χαστούκια
And at destiny’s slaps
πετροβόλαγα κι αυτά.
I was also throwing stones.
Μα οι πέτρες...
But the stones….