Ηταν κάποτε δική μας
Once, if you remember,
αν θυμάσαι η χαρά
happiness was ours
Τώρα σέρνω μες στους δρομους
Now I am dragging on the roads
τα σπασμένα μου φτερά
my broken wings
Ποιός μου πήρε, ποιός, μου πήρε την χαρά
Who, who took my happiness
και τα όνειρά μου τα φτωχά;
and my poor dreams?
Δεν αντέχω, δεν αντέχω άλλο πια
I can't, I can't stand any longer
την βαριά ετούτη μοναξιά
this heavy loneliness
Παρ'τον πόνο σου και έλα
Take your pain and come
στην παλιά μας γειτονιά
to our old neighborhood
μέσα στα ζεστά σου χέρια
inside your warm arms
λησμονώ την παγωνιά
I forget the cold
Ποιός μου πήρε, ποιός, μου πήρε την χαρά;
Who, who took my happiness
και τα όνειρά μου τα φτωχά
and my poor dreams?
Δεν αντέχω, δεν αντέχω άλλο πια
I can't, I can't stand any longer
την βαριά ετούτη μοναξιά
this heavy loneliness