Μες σε τόσα άπιαστα όνειρα να χάνομαι
Getting lost in so many elusive dreams
να 'μαι δω κι απόψε πάλι να μιλάω για κείνη
here I am tonight again, talking about her
Κι από τι την θυμίζει σαν παιδί να πιάνομαι
And hanging on like a child from all those that remind her
πριν έρθει ο φόβος που σταλιά σταλιά με πίνει
before that fear comes which consumes me little by little
κι η μοναξιά μου να μ’ ανακρίνει
and my loneliness to interrogate me
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
Nobody ask me how I am, how I spend my time
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
when I come back home all alone at nights.
Κι ας τρέχω όταν το τηλέφωνο χτυπάει
Even if I run when the phone rings
ν’ ακούσω μήπως είναι αυτή και με ζητάει.
so I hear as if it is her and she asks for me.
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
Nobody ask me how I am, how I spend my time
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
when I come back home all alone at nights.
Μην με ρωτάει πια κανείς αν το αντέχω
Nobody ask me anymore if I can handle it
αφού δικό της είναι ότι είχα κι ότι έχω
now that it's hers all I had and have
Γύρω γύρω οι αναμνήσεις μαζευτήκανε
Memories are gathered around
ο ήχος της φωνής της, το άρωμα, το άγγιγμά της.
the sound of her voice, the perfume, her touch.
Ανοιχτή την πόρτα του μυαλού μου βρήκανε
They found the door of my mind open
και θα με τιμωρήσουν που είμαι μακριά της
and they will punish me because I'm away from her
και δεν ξυπνάω στην αγκαλιά της.
and i don't wake up in her arms.