Προχωρούσε το ανθρώπινο φίδι αργά
The human snake was moving slowly
τη μεγάλη τη νύχτα να πάρει
to take the big night
και του μάταιου το γέλιο ακουγόταν ξανά
and the laughter of the vain was heard again
πότε φάντασμα,πότε φεγγάρι.
some times ghost, some others moon.
Υποχωρούσε ο χρόνος,να κερδίζει ο νους
The time was withdrawing in order the mind to win
αιχμαλώτιζε ελπίδες η Μοίρα
the Fate was capturing hopes
και μετά μας κερνούσε πιο άγριους καιρούς
and then it was offering us wilder times
να γεμίζει απόγνωση η πείρα.
to fill with despair the Experience.
Πόσα λάβαρα έστησε αυτός ο χορός.
How many banners did this dance stand?
Πόσες νίκες γιορτάσανε ήττες.
How many victories did celebrate defeats?
Πόσο γρήγορα γύρισε αυτός ο τροχός
How quickly did this wheel turn
και προλάβαν τους μύθους οι γύπες.
and the vultures caught up the myths.
Να ανεβάζει τις πέτρες ψηλά στο βουνό
To bring the rocks up to the mountain
και μετά να γυρνάν,να τον τρέχουν
and then to turn, to run him
Προμηθέας Δεσμώτης με νάνο εαυτό
The prisoner Prometheus with dwarf self
τα όρια του να μην τον αντέχουν.
his limits not to bear him.
Καρφωμένα τα πόδια του πάνω στη γη
His legs nailed on the earth
κι όσο ζει το στερέωμα βλέπει
and as long as he lives he sees the horizon
και μια μνήμη παλιά να του γίνεται ορμή
and an old memory becomes his urge
πως αυτή η ζωή δεν του πρέπει.
that he doesn’t deserve this life.