Ανοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγος
I open my mouth and the open sea rejoices
και παίρνει τα λόγια μου στις σκοτεινές του τις σπηλιές
and carries my words in it's dark caves
και στις φώκιες τις μικρές τα ψιθυρίζει
and whispers them to the young seals
τις νύχτες που κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα.
the nights they're weeping over people's sufferings
Χαράζω τις φλέβες μου και κοκκινίζουν τα όνειρα
I nick my veins and the dreams crimson
και τσέρκουλα γίνονται στις γειτονιές των παιδιών
and become tin hoops ¹ in the neighbourhoods of children
και σεντόνια στις κοπέλες που αγρυπνούνε
and sheets on girls who stay sleepless
κρυφά για ν’ ακούν των ερώτων τα θαύματα.
in secret to hear the wonders of romances