Η μέρα φεύγει το μυαλό μου έχει θολώσει
The day is ending my brain is fading
και η κραυγή σου μου παγώνει την καρδιά
your scream is freezing my heart
Δεν υπάρχουν πια για μας ούτε δυο λέξεις
Not even two words meaning love and healing
να μιλάνε για αγάπη και γιατρειά
for us anymore
Η ερημιά σ' αυτή την πόλη με τσακίζει
The solitude of this city is crushing me
και η φωνή σου μου θυμίζει τα παλιά
and your voice brings back the old times
Δεν μπορείς κι ούτε θέλεις να με νιώσεις
You can't nor you want to empathise
λες πως θ' αντέξω τη σκληρή τη μοναξιά
saying that I can take this unbearable loneliness
Η νύχτα πέφτει και σχεδόν σ' έχω ξεχάσει
The night's falling and I've almost forgotten about you
Ο χρόνος σβήνει απ' το μυαλό μου τη σκιά σου
Time's erasing your shadow from my mind
μα κάπου - κάπου με ξυπνάν οι αναμνήσεις
yet, from time to time, memories wake me up
και λυπάμαι που δεν νοιώσαμε κοντά...
and it saddens me that we didn't feel close...