تنها با گلها گویم غمها را
Only to flowers I tell my sorrows
چه کسی داند ز غم هستی چه به دل دارم
Who knows which sorrow of life is in my heart
به چه کس گویم شده روز من چو شب تارم
To whom I can tell that my days are dark like nights
نه کسی آید نه کسی خواند
No one comes, no one can read
ز نگاهم هرگز راز من
My secret from my eyes
بشنو امشب غم پنهانم
Tonight hear my hidden sorrow
که سخنها گوید ساز من
My musical instrument got things to say
تو ندانی تنها همه شب باگلها
You don't know, only to flowers, every nights
سخن دل را میگویم من
I tell my words of heart
چو نسیمی آرام که وزد بر بستان
Like a gentle breeze in garden
همه گلها را میبویم من
I smell all flowers
تنها با گلها گویم غمها را
Only to flowers I tell my sorrow
چه کسی داند ز غم هستی چه به دل دارم
Who knows which sorrow of life is in my heart
به چه کس گویم شده روز من چو شب تارم
To whom I can tell that my days are dark like nights
چون ابری سرگردان
Like a wandering cloud
میگرید چشم من در تنهایی
Cries my eyes in loneliness
ای روز شادیها کی باز آیی
My happy days, when you'll come back
امشب حال مرا تو نمیدانی
Tonight you don't know what I feel
از چشمم غم دل تو نمیخوانی
From my eyes, you can't read sorrow of my heart
امشب حال مرا تو نمیدانی
Tonight you don't know my feelings
از چشمم غم دل تو نمیخوانی
From my eyes, you can't read my sorrow of heart
تنها با گلها گویم غمها را
Only to flowers I tell my sorrow
چه کسی داند ز غم هستی چه به دل دارم
Who knows which sorrow of life is in my heart
به چه کس گویم شده روز من چو شب تارم
To whom I can tell that my days are dark like nights